Czym jest autyzm?
ICD- 10 czyli Międzynarodowa statystyczna klasyfikacja chorób i problemów zdrowotnych, opracowana przez Światową Organizację Zdrowia definiuje Autyzm jako” całościowe zaburzenie rozwojowe – grupę zaburzeń charakteryzujących się jakościowymi odchyleniami od normy w zakresie interakcji społecznych i wzorców komunikacji oraz ograniczonym i stereotypowym repertuarem zainteresowań i aktywności.” (ICD-10, 248-249)
”Termin ten został wprowadzony przez wybitnego psychiatrę Eugena Bleulera na początku XX wieku; słowa „autystyczny”
i „autyzm”, wywodzą się z greckiego ”autós” oznaczającego „sam”. U. Frith s.25
Przyczyny autyzmu nie są w pełni znane – wpływ na jego ujawnienie mają zarówno czynniki genetyczne, jak i środowiskowe.
Określenie „spektrum autyzmu” ma na celu zwrócenie uwagi na to, jak różnorodne są osoby z autyzmem i w jaki sposób
to zaburzenie może wpływać na ich życie.
Przy diagnozowaniu autyzmu stosuje się następujące kryteria – muszą być obecne wszystkie trzy
i wszystkie muszą występować od wczesnego dzieciństwa:
- Jakościowe zaburzenie interakcji społecznych – oznaki polegają na słabym, posługiwaniu się kontaktem wzrokowym i gestykulacją oraz na braku relacji osobistych.
- Jakościowe zaburzenie komunikacji werbalnej i niewerbalnej – oznaki polegają na opóźnionym przyswajaniu języka lub na całkowitym braku mowy oraz na braku zróżnicowanych, spontanicznych zabaw w udawanie.
- Znacząco ograniczony repertuar aktywności i zainteresowań – oznaki polegają na powtarzaniu lub na stereotypizacji ruchów, takich jak: machanie rękami lub na nienaturalnie silnych czy też bardzo wąskich zainteresowaniach.
Przeczytaj również:
wg. Stone, 1997 (Pisula, Małe dziecko z autyzmem, Sopot 2010 s. 70):
Interakcje społeczne | Komunikacja | Ograniczone, sztywne wzorce zachowania i zainteresowań |
· ograniczone zdolności naśladowania, · brak kontaktu wzrokowego lub ograniczony kontakt wzrokowy, · ignorowanie innych osób lub słabe reagowanie na ich obecność, · brak zainteresowania zabawą społeczna, · preferowanie samotności, · małe zainteresowanie kontaktem fizycznym z inną osobą, · nieuśmiechanie się w sytuacjach społecznych, · zubożona mimika |
· opóźnienie lub brak rozwoju mowy, · rzadkie wykorzystywanie gestykulacji · nietworzenie wspólnego pola uwagi, · niezwracanie uwagi innej osoby na swoją aktywność lub nieudane próby zwrócenia uwagi |
· stereotypie ruchowe / przybieranie niezwykłych póz, · niewłaściwy sposób wykorzystywania przedmiotów / nietypowa zabawa, · przywiązanie do niezwykłych obiektów, · niezwykłe zainteresowania wzrokowe, · nietypowe reakcje na dźwięki, · brak wrażliwości na ból, zimno lub gorąco, · nadwrażliwość smakowa |
Autyzm diagnozuje się u około 1 na 100 dzieci w Europie. Występuje u chłopców 4 razy częściej niż u dziewczynek. W ostatnich latach badacze autyzmu sugerują, ze objawy u dziewczynek wyglądają trochę inaczej niż objawy u chłopców. Przez to dziewczynki w spektrum mogą nie otrzymać diagnozy lub otrzymywać ją późno.
Nie ma jednego badania, które mogłoby wskazać autyzm, dlatego diagnoza stawiana jest na podstawie obserwacji dziecka oraz wywiadu z rodzicami przez zespół specjalistów, może to być psycholog, pedagog, logopeda, pediatra.
(J. Cieszyńska, Kraków 2011 s.86-89)
„Oto przegląd prawidłowości rozwojowych, które muszą się pojawić w określonym wieku dziecka, by mogło ono nadal się rozwijać. Brak wymienionych zachowań, szczególnie tych zaznaczonych pogrubioną czcionką, należy uznać za zjawisko istotne diagnostycznie dla spektrum autyzmu
4-5 miesiąc życia: · reagowanie mimiką na twarz dorosłego, · uśmiech na widok drugiej osoby, · wsłuchiwanie się w wypowiedzi dorosłych, · zatrzymanie ruchów na głośny dźwięk, · oglądanie grzechotki,>br> · zabawa palcami, · słuchanie dźwięków wydawanych przez grzechotkę, · zainteresowanie przedmiotami na stole, · poszukiwanie źródła dźwięków, · wyrażanie niepokoju, gdy matka dłuższy czas się nim nie zajmuje, · strach przed obcymi osobami, · płacz jako przekaz informacji o doznaniach. | 6-7 miesiąc życia: · Oglądanie przedmiotów podczas manipulowania nimi, · Spoglądanie za przedmiotem, który spadł ze stołu, · Ocenianie odległości, w jakiej znajdują się przedmioty, · Chwyt nożycowy, · Gaworzenie samonaśladowcze. | 8-9 miesiąc życia: · Chwyt z przeciwstawieniem kciuka, · Poszukiwanie przedmiotu, który zniknął z pola widzenia, · Śledzenie ruchu zabawek wyrzucanych z łóżeczka, · Przyciąganie przedmiotu, który można dosięgnąć, zmieniając położenie ciała · Wykorzystywanie w komunikacji gesty wskazywania palcem, · Utrzymywanie z dorosłym wspólnego pola uwagi, · wyciąganie rąk do znanych osób, · naśladowanie czynności dorosłego, · rozumienie emocjonalnych wypowiedzi dorosłego, · dialog z wykorzystaniem zabawki (branie i dawanie), · gaworzenie, by zwrócić uwagę dorosłego, · wykazywanie zainteresowania nowymi zabawkami, · zaprzestanie płaczu na skutek zainteresowania zabawką, czynnością lub dźwiękiem. |
10-11 miesiąc życia: · odwracanie kartek książki, oglądanie i pokazywanie obrazków, · wyjmowanie klocka z pudełka, · dotykanie palcem wskazującym szczegółów zabawek, · zamykanie pudełka, · poruszanie się w rytm muzyki, · wypowiadanie pierwszych słów, zbudowanych z sylab otwartych, · podejmowanie zabawy typu „ a kuku”, · odnajdywanie ukrytych przedmiotów, · wskazywanie osób, przedmiotów i obrazków, · naśladowanie ruchów dorosłego, · naśladowanie gestów (pa pa, kosi kosi, nie, tak, nu nu), · rozumienie przekazów mimicznych, · poszukiwanie pocieszenia u dorosłego np. gdy dziecko się przewróci, · reagowanie na własne imię. | 12 miesiąc życia: · kontrolowanie wzrokiem czynności wykonywanych przy użyciu narzędzi (kredki, pisaka, ołówka, łyżki, grzebienia), · pociągnie za sznurek, by przyciągnąć przedmiot, · wkładanie małych przedmiotów do dużych, · rozumienie poleceń popartych gestem, · wypowiadanie kilku wyrazów, · rozumienie wyrażeń dźwiękonaśladowczych, · reagowanie wstydem w obecności obcych, · rozumienie funkcji przedmiotu (podejmowanie próby czesania się, telefonowania, karmienia dorosłego), · naśladowanie mimiki. | 13-16 miesiąc życia: · powtarzanie słów i sylab wypowiadanych przez dorosłego, · słowem lub gestem wyrażanie przeczenia i negacji, · nazywanie czynności, · kopanie piłki, · podejmowanie prób rysowania, · picie z kubka, · próby posługiwania się łyżką lub widelcem, · wkładanie klocków w otwór w deseczce, · budowanie wieży z dwóch klocków, · aktywne reagowanie na pieszczoty, · używanie gestykulacji do przekazania znaczeń. |
17-20 miesiąc życia: · podejmowanie próby gry na instrumentach, · wyrażanie zainteresowania rówieśnikami, · rzucanie piłką, · wchodzenie po schodach, · budowanie wieży z czterech klocków, · powtarzanie prostych sekwencji ruchów dorosłego, · odroczone naśladowanie używania narzędzi. | 24 miesiąc życia: · umieszczanie klocków w otworach zróżnicowanych kształtem i wielkością, · budowanie szeregów i wieży z klocków, · dobieranie części obrazka do całości (np. głów zwierzątek do korpusów), · dobieranie identycznych obrazków, · dobieranie par zabawek (zabawka do zabawki), · dobieranie obrazka do zabawki, · łączenie w wypowiedziach dwóch wyrazów, · pojawienie się początków fleksji, · naśladowanie prozodii dorosłych, · naśladowanie wzoru zbudowanego z czterech prostokątów (szereg i okienko), · próby rozbierania się, · próby jazdy na rowerku, · odkręcanie pokrywki, · budowanie wieży z 6 klocków | 30 miesiąc życia: · układanie figur w konturach, · układanie obrazków w konturach, · po pokazaniu desygnatu poszukiwanie i wskazywanie go na ilustracji, · składanie obrazków z trzech części, · klasyfikowanie klocków wg barwy, wielkości, kształtu, · naśladowanie działań dorosłych, · ustabilizowanie dominacji ręki, · rozwijanie systemu fonetyczno – fonologicznego (brak jedynie głosek dziąsłowych), · wypowiadanie zdań złożonych współrzędnie i podrzędnie, · umiejętność tworzenia i nazywania kategorii (tworzenie klas), · początki zabawy tematycznej, · respektowanie reguł wyrażonych przez dorosłego.” |
Uta Frith Autyzm wyjaśnienie tajemnicy, Gdańsk 2008
Jagoda Cieszyńska wczesna diagnoza i terapia zaburzeń autystycznych, Kraków 2011
ICD – 10 Miedzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych, Rewizja dziesiąta, Tom I,
wydanie 2008 s. 248-249
Ewa Pisula, Małe dziecko z autyzmem, Sopot 2010